“De grote uitdagingen voor verdere verduurzaming zit hem in het betrekken van andere schakels in de keten”

Paul Ewalds, sectorsecretaris Betonhuis Betonmortel Voor het vijfde jaar op rij heeft het Betonhuis een duurzaamheidsverslag uitgebracht over de betonmortelindustrie. Er zijn grote stappen gezet om deze sector te verduurzamen, de grenzen komen in zicht echter andere partijen in de keten zijn nu aan zet om de sector nog groener te maken.

De belangrijkste reden dat er een duurzaamheidsverslag ligt, is om openheid te geven over de prestaties van de betonmortelindustrie. “De prestaties van de bij Betonhuis aangesloten bedrijven liegen er niet om. Veel bedrijven produceren duurzaam.”, aldus Paul Ewalds, sectorsecretaris Betonhuis Betonmortel. De betonmortelsector is al een heel eind om bijvoorbeeld doelstellingen uit het Betonakkoord te halen. Zo is voor het vijfde jaar op rij de CO2-uitstoot gereduceerd. Ten opzichte van 2012 wordt bij de productie van beton 10% minder CO2 geproduceerd en ten opzichte van 1990 is dat zelfs meer dan 15 %. Nederland is wereldwijd gezien daarmee koploper. Kijkend naar het gebruik van secundaire grondstoffen, dan zijn ook daar mooie stappen gezet.  De toepassing van producten als betongranulaat, ballastgrind, vliegas, hoogovenslak en andere secundaire materialen voor betonmortel is toegenomen. Daarmee heeft de betonsector een aantal kansrijke duurzame en circulaire grondstoffen in handen. Alle beschikbare duurzame mogelijkheden, waaronder alternatieve bindmiddelen, worden daarmee nu benut.  

Hoe nu verder? “We hebben al langere tijd diverse instrumenten ingezet om te komen tot een duurzame sector.” Met instrumenten doelt Ewalds op het pakket van maatregelen als CSC keurmerk, Benchmark Betonmortel en het duurzaamheidsverslag. “Hiermee stimuleren we de hele markt om de groene weg in te slaan en te volgen.  De Betonmortelindustrie blijft inzetten op de verduurzaming van de sector, maar beseft dat zij daarvoor vooral de partijen in de keten nodig hebben zoals opdrachtgevers, aannemers en architecten, maar ook de sloop- en recycling industrie. De grote uitdagingen voor verdere verduurzaming zit hem in het betrekken van andere schakels in de keten.” De cijfers ondersteunen zijn uitspraak: uit het verslag blijkt dat we met de 15 miljoen kuub beton die Nederland jaarlijks produceert slechts 1,5% van de CO2-uitstoot veroorzaken. In de EU is dat gemiddeld 4 tot 6% en wereldwijd zelfs 9%.

 De grootste uitdaging Om als sector verdere stappen te kunnen maken, is men volgens Ewalds afhankelijk van partijen in de keten. “Denk hierbij aan meer betonreststromen bij sloop geschikt maken voor gebruik in nieuw beton, of meer groene transportmiddelen. Of van opdrachtgevers die echt duurzaam willen bouwen, en dit uitvragen en hier waarde aan toekennen. In de praktijk blijkt nog te vaak dat het economisch principe prevaleert boven duurzaamheid. Betoncentrales kunnen hun investeringen in duurzaamheid en circulariteit alleen verantwoorden, als opdrachtgevers in de uitvraag duurzaamheid daadwerkelijk onderscheidend waarderen. Dat wordt nog de grootste uitdaging”.